Op een mooie Pinksterdag,
Neut zei: “Niet op straat”.
Effe samen biertjes NAFfen, kroegje lopen, samen spelen, mag niet van de staat.
Anderhalve meter samenleving wie had dat gedacht.
Gaat nog even duren, hoor,
zegt de premier,
en ‘t OMT

Maandagavond is zo saai,
zonder Willemien.
Iedereen zit op de sofa, buis te hangen, net te flixen, ver te velen, bor te duren, pan te koeken, stoop te smeren, uit te buiken, instrumentenkoffers blijven dicht.
Blazen met een mondkap klinkt te zachtjes en we spelen zo graag hard.
‘t Wordt een dooie Pinksterdag,
de fanfare springt op zwart

Repeteren gaat zo niet,
dan maar weer een film.
Eentje zonder dirigent, geen aftel Roel, wat geeft dat nou, we slaan ons er doorheen.
Dus we doen het nog een keer, jawel meneer, precies als iedereen:
Klooien op een Pinksterdag,
samen in de zon, pas op ik wil geen bon, dus liever op het balkon, in je nachtjapon, of leuk verkleed als non, thee uit de magnetron, een beker van karton, zo zacht als een KANON!

Zo zat als een kanon.

Met dank aan Jeroen Maasland en de tekst van Bert Staal. Mei 2020